ඔන්න ඉතිං ආයෙත් සීත කාලෙ ඇවිත්. තව ටික දවසකින් හිම වැටෙන්න පටන් ගනීයී.
ලංකාවට හිම වැටෙන්නෙ නැතත් දැන් ලංකාවෙ ඉන්න යාළුවන්ට ෆේස්බුක් වලින් හිම බලන්න පුළුවන්. හොඳම ක්‍රමේ තමා ළඟදි යුරෝපෙට ආව 7,8 දෙනෙක් ෆ්‍රෙන්ඩ් ලිස්ට් එකේ ඉන්න එක.
හිම වලට කෝඩු කාරයෙක් නම් ඒ පළවෙනි අවුරුද්දෙ හිම වැටෙන කන් බලන් ඉන්නව ඉතිං කොහොම හරි ෆොටෝ එකක් ගහ ගන්න. ඉතිං හිම වැටෙද්දි කැමරාවක් අටවගෙන තකහනියක් යනවා ෆොටෝ ගහන්න. එතකොට සෙල්සියස් අංශක බිංදුවට රින එකට විතර තියෙන හිංදා අනිවාර්‍යයෙන්ම අත් මේස් දාන්න වෙනවා. ඉතිං අත් මේසුත් දාගෙන කොහොමද කැමරාවෙ බට්න් ආම් බාං කරන්නෙ. ඒ හිංදා අත් මේසුත් ගලවගෙන හීතලේ ඇඟිලි පුපුරු ගහද්දි කොහොම හරි කට්ට ගහලා ලස්සන ෆොටෝ එකක් ගහ ගන්නවා.
ෆේස්බුක් එහෙම දාන්න පුළුවන්නෙ. කිව්වට මොකද මේ උඩ තියෙන ෆොටෝ එකත් මම ගහගත්තෙ ඒ විදිහට තමා....
ඊළඟට දෙවෙනි අවුරුද්ද විතර වෙනකොට හිම වැටෙද්දි අර තරම්ම උනන්දුවක් නැති උනත් ආයෙත් යනවා කැමරාව අටෝගෙන එහෙම ෆොටෝ ගහන්න . (අච්චරම ෆොටෝ ගැහුවෙ නැතත්) පළවෙනි අවුරුද්ද තරම්ම කාලය නාස්ති කරන්නෙ නෑ. ඒත් හිම වැටෙනකන් බලන් ඉන්නවා.
තුන් වෙනි අවුරුද්ද විතර වෙන කොට ඔන්න හිම වැටෙන කාලෙට ෆොටෝ ගැහිල්ලනම් නවතිනවා. ඒත් කොහෙ හරි යමින් ගමන ෆෝන් එකේ කැමරාවෙන් ෆොටෝ එකක් ගන්නවා. හිම ගැන එච්චරම උනන්දුවක් නෑ. ඒත් වැටෙද්දි ආසයි.
හතර වෙනි අවුරුද්දෙ හිම වැටෙන කොට ගානක්ම නැති වෙලා. දැන්නම් හිම වැටුනත් එකයි, නැතත් එකයි කියලා හිතාගෙන පාරෙ හිම ෆොටෝ ගහන එවුන්ට යටි හිතින් හිනා වෙවී ඉන්නවා. මොනා උනත් වැටෙන වෙලාවට පොඩ්ඩක් ආතල්.
ඔන්න පස් වෙනි අවුරුද්ද විතර වෙන කොට හිම වැටෙනවා කියලා කාලගුණ නිවේදනයට කියන කොටත් යකා නඟිනවා. වැටෙන වෙලාවට පොඩි කික් එකක් තිබ්බත් මේ මොන රෙද්දක්ද කියලත් හිතෙනවා....
මම ගිය අවුරුද්දෙ හිම වැටෙන වෙලාවක පාර දිගේ ඇවිදන් යද්දි හම්බුනා ලංකාවෙ අංකල් කෙනෙක්. අවුරුදු 25 ක් විතර මෙහෙ ජීවත් වෙච්චි. අවුරුදු 7 කින් ලංකාවට ගිහින් නෑ කිව්වා මොකද දන්නෙ නෑ... මාත් එක්ක කතාවට වැටිලා සිගරට් එකකුයි ලයිටරේකුයි එළියට අරගෙන බංකුවක ඉඳ ගත්තෙ "හිම වැටෙන වෙලාවට හීතලේම සිගරට් එකක් ගහන එක තරම් සනීපයක් තවත් නෑ" කියලයි..
හිම වැටිල ඉවර වෙලා යාන්තමට පාවෙන තුහින වල තෙතමනයත් එක්ක ගින්දර පත්තු කරන්නෙ කොහොමද කියලා මම බලාගෙන හිටියා.... එක පාරයි. සිගරට් එක පත්තු කළා..... සිගරට් බීමටත් අවුරුදු ගානක පළපුරුද්දක් තියෙනවා කියලා මට හිතුනා..
එතකොට මට මතක් උනේ ෆේස් බුක් එකේ ජනප්‍රිය කවිකාරයෙක් වෙච්චි "රුවන් බන්ධුජීව " ලිව්ව කවියක්.
" වීසි කරන්නද මම
හිම කැටයක් නුඹ දෙසට
ගල් පොත්ත මත වාඩි වී
සිගරට්ටුවක් උර කොට හවසට...."
ඉතිං මමත් අංකල්ට මේ "හිම වැටීමේ පරිණාමය" පොඩ්ඩක් විග්‍රහ කළා. අංකල් හක හක ගගා හයියෙන් හිනා උනා. ඊට පස්සෙ සැහෙන වෙලාවක් සිගරට් එක උරන ගමන් මොනාදෝ කල්පනා කළා. මට ඒ වෙලාවෙ හිතුන මිනිහට වෙරිද මන්දා කියලත්.
මේ කතාව අහලා අංකල් මරු කතාවක් කිව්ව. විසි පස් වෙනි අවුරුද්ද විතර වෙනකොට "හිම" කියන වචනෙ කියන්න ඕනෙ නැහැලු "හි" යන්න කියන කොටත් කට්ටිය දුවනවලු.
මේ පාර මම හක හක ගාල හයියෙන් හිනා උනා.
අන්තිමට අංකල් එයාටම කියා ගත්තෙ "හරියට ආදරේ කියන ඉටිගෙඩිය වගේම තමා කියල"
